مطمئناً، اختراع قرن 19 خرید را متحول کرد. اما نحوه تفکر ما در مورد محیط ساخته شده را نیز متحول کرد

پیشرفت های بزرگ تکنولوژیکی یک جهان را ایجاد می کند. اختراع پله برقی، به معنای واقعی کلمه، راهگشا بود. مفهوم ما از فضا و زمان را گسترش داد و بر این اساس، امکانات تجارت را دوباره تعریف کرد.

برای کسانی که در سیستم مالکیت فکری هستند، پله برقی به دلیل ارتباطش با "تولید علامت تجاری" معروف است. ژنریک‌کشی زمانی اتفاق می‌افتد که علائم تجاری آنقدر معروف می‌شوند که از شناسایی منبع کالا یا خدمات در ذهن مصرف‌کنندگان خودداری می‌کنند و در عوض به نام خود کالا تبدیل می‌شوند. «پله برقی» دقیقاً همان بالا با «آسپرین»، «سلفون» و «زیست بچه گربه» به عنوان نمونه ای از برندی است که به محصولش تبدیل شده است. و این درست است که داستان مالکیت معنوی پله برقی تا حدی این است که چگونه مارک پله های متحرک چارلز سیبرگر برای نماد خود آن چیز رشد کرد. اما داستان بزرگتر درباره پدیده فرهنگی است ، اختراعی که نحوه تعامل ما با جهان را تغییر داد. چگونه مردم حرکت می کنند. فروش چگونه انجام می شود. چگونه جهان ساخته شده ساخته شده است.

قبل از اختراع پله برقی، تجارت و حمل و نقل تا حد زیادی یک بعدی بود. پله ها و آسانسورها برای افراد متعهد و هدفمند بودند، محدودیت های آنها گسترش عمودی را در بالا و زیر زمین محدود می کرد. پله نیاز به صبر و تلاش دارد. آسانسورها یک ماموریت منحصر به فرد، دقیق و کاملاً محدود دارند. اختراع پله برقی همه چیز را تغییر داد: ناگهان جریان ثابتی از مردم می تواند به هوا صعود کند یا به اعماق فرود آید. پله برقی خود معماری را اصلاح کرد و انتقالات سیال را به فضاهای بالا و پایین ایجاد کرد. اکنون، در تجارت و حمل و نقل، نه آسمان حد خواهد بود و نه زمین.

اولین بیان مفهومی پله برقی "بهبودی در پله ها" بود که در یک حق اختراع ایالات متحده در سال 1859 برای ناتان ایمز شرح داده شد. ایمز مخترعی با چندین حق ثبت اختراع از جمله کلید راه آهن، ماشین چاپ و چاقو، چنگال و قاشق ترکیبی بود. حق ثبت اختراع ایمز ادعای کمربند بی‌پایانی از پله‌ها را داشت که حول سه چرخ مکانیکی می‌چرخید که می‌توانستند با دست، وزنه یا بخار حرکت کنند. با این حال، این نسخه از پلکان متحرک شتاب چندانی به دست نیاورد و هرگز ساخته نشد.

با نزدیک شدن به قرن بیستم، شهرنشینی جامعه را متحول کرد و توسعه پله برقی به طور جدایی ناپذیری با روش جدید زندگی و کار مردم مرتبط بود. معماری از طریق توسعه آسمان خراش ها، فروشگاه های بزرگ و برنامه ریزی شهری به افزایش جمعیت در شهرها پاسخ داد. حمل و نقل انبوه حرکت از طریق ترامواهای برقی، قطارهای مرتفع و نوید سیستم های مترو را تسهیل کرد. انقلاب در چاپ و عکاسی منادی انفجار تبلیغات و روش های جدید برای فروش کالا بود.

این تحولات فرهنگی و اقتصادی با مهمترین پیشرفت تکنولوژیک در راه پله متحرک مصادف شد: استفاده از کمربند خطی که توسط جسی رنو اختراع شد. رنو یک مهندس بود و در آن زمان بر روی طرحی برای سیستم مترو در شهر نیویورک کار می کرد که شامل نوار نقاله های اریب برای جابجایی مسافران به زیر زمین بود. پس از اینکه شهر از پذیرش طرح او امتناع کرد، او در عوض بر روی فناوری تمرکز کرد. او که در سال 1892 حق اختراع "آسانسور شیب" را اعطا کرد ، این طرح را در جزیره کونی در سال 1896 نشان داد: مسافران سوار بر اختراع خود به جلو خم شدند و روی یک تسمه نقاله از نوارهای چدنی موازی ایستادند که توسط یک موتور الکتریکی مخفی کار می کرد. در طول دو هفته در جزیره کونی، 75000 نفر 7 فوت ارتفاع داشتند. این یک احساس بود. با تکیه بر این موفقیت، سال بعد یک آسانسور شیبدار Reno در پل بروکلین نصب شد.

فیلم‌ها مملو از صحنه‌های پله‌های برقی هستند، از یک گرگینه آمریکایی در لندن ، تا Rain Man ، تا پارودی فیلم The Hangover از صحنه پله برقی مرد بارانی . شاید فیلم جن به بهترین نحو رابطه ما با پله برقی را در بر می گیرد. در آن فیلم، ویل فارل نقش انسانی را بازی می کند که توسط الف ها بزرگ شده است، که برای یافتن پدر بیولوژیکی خود از شهر نیویورک بازدید می کند. او که با فناوری مدرن بیگانه است، نمی داند چگونه روی پله برقی یک فروشگاه بزرگ قدم بگذارد و پس از چندین بار تلاش ناقص که جریان ترافیک را قطع می کند و اطرافیانش را عصبانی می کند، با یک پا پا می گذارد و با دست خود به ریل می رسد. بازوها پای جلویش بالا می‌رود در حالی که بقیه‌اش عقب می‌ماند. این صحنه یادآور شگفتی عجیبی است که پله برقی است. یکی را که ما اکنون بدیهی می دانیم. این می تواند صحنه ای از باستر کیتون یا برگرفته از کمیک ساندی گلوب بوستون در سال 1910 باشد : «مردی که فراموش می کند با هر دو پا قدم بگذارد». این صحنه دقیقاً خنده دار است زیرا هم شگفتی و هم پیش پاافتادگی راه پله های متحرک را نشان می دهد.

ما پله برقی را تا حدی بدیهی می دانیم، زیرا این امکان تحقق یافته است. همه ما اکنون در دنیای پله برقی ساکن هستیم، بدون اینکه دیگر ماهیت رادیکال آن را احساس کنیم. پله برقی ممکن است مهم ترین اختراع در خرید باشد، اما تاثیر آن فراتر از تجارت است. خود فضا را تسخیر کرده است.